چرخ گردون چرخید و چرخید و محسن چاوشی را از کجا به کجا رساند، خودش بیشتر از من و شما می داند!
اولین بار که فهمیدم آلبوم جدید "امیر بی گزند" نام دارد،به همه چیز فکر کردم جز عرفانی بودنش! از گذشته های دور او را به این مضمون دعوت کرده بودم ولی پلی که باید می بود، نبود! مثل الان.
این را گفتم نه اینکه بگویم چقدر می دانم، نه! فقط خواستم بگویم چقدر با نگاه امیر بی گزند آرام گرفتم.
با شهرزاد خیل عظیمی از مردم طعم چاوشی را چشیدند. آنها التهاب توام با آرامش، بیچارگی چاره دار و دیوانگی معقول را تجربه کردند! این ها را من و شما بیشتر از خودش می دانیم و شاید احتمالا! او خودش را به آن راه زده است.
با امیر بی گزند، همه آنها به طعم جدیدی فرا خوانده شدند، به قول صفاریان به طعم فرافکنی! تا این بار چاوشی را با طعم خودش بچشند.
دروغ چرا ؟ تا قبل از انتشار، تصورم بر این بود که تهیه کننده آلبوم، قصد دارد از فضای موجود بعد از شهرزاد، نهایت استفاده را ببرد و هرچه سریعتر آلبوم را روانه بازار کند. غافل از اصل ماجرا، این تعجیل برای رسیدن به ماه خدا بود.
امیر بی گزند
وقتی صدای اذان را شنیدم، فکر کردم یا گوشهای من اشتباهی هستند یا آهنگ! ولی همه چیز سرجایش بود. تا اینکه محسن شروع به خواندن کرد. او با ذکاوت تمام و قرار دادن صدای اذان با یک تیر دو نشان زد:
1. امیر بی گزند=> خدا
2. لینک آهنگ اول به آهنگ سوم
در مورد شعرمولانا، خیلی ها آن را به امیرالمونین و یا شمس تبریزی نسبت داده اند، ولی صدای دل نشین موذن زاده، روی تمام این صحبت ها خط بطلان کشید.
فضای تنظیم همانطور که خودش اشاره کرده، برگرفته از موسیقی آسیای شرقیست که در این بین فلوت بیشترین نقش را ایفا میکند و چه قدرخوب این انتخاب صورت گرفته چرا که ارتباط ناخودآگاهی با شعر برقرار کرده، انگار که قبلا در ذهن همه بوده و تنظیم کننده آن را شکار کرده است. به طور کلی فضای ملودی و تنظیم این آهنگ هیچ شباهتی به هیچکدام از آهنگهای چاوشی در این دوازده سال ندارد! جزئی تر بخواهم بگویم باید به "کیتارو" اشاره کنم.
نکته بسیار حائز اهمیت در این آهنگ و همچنین کل آلبوم، دقت در انتخاب اشعار و ابیات آنهاست. سوار کردن موزیک پاپ و راک روی این شعرها یک طرف و گلچین کردن این ابیات یک طرف. مطمئنا وقت زیادی برده و با وسواس خاصی انتخاب شده اند.
درآخر چیزی که از قدیم برایم لذت بخش است اینکه، گوشواره یا ترجیع بند آهنگ هر بار جدا اجرا شده و ادای متفاوتی در تلفظ واژه ها وجود دارد. این اتفاق در این آهنگ و در این آلبوم بارها رقم خورده است. (یک روز که حسش بود، باید این مورد را در تمام آهنگهای قبلی بررسی کنیم)