پیش لرزه!

این روزها در آستانه ی انتشار سومین آلبوم مجاز محسن چاوشی با نام حریص هستیم! مثل همیشه هواداران محسن چاوشی منتظر وقوع یک زلزله هستند! اتفاقی که به صورت زیرزمینی زیاد رخ می داد اما...

قبل از ژاکت همین حرف و حدیث ها و همین تعریف و تمجیدهایی که امروز از حریص می شود، توسط خیلی ها صورت می گرفت! که نقل قولش از حوصله ی این بحث خارج است اما همه به آن واقف هستیم.با کنار گذاشتن تعارف از دو نگاه پیش لرزه های حریص را بررسی می کنیم:

• نگاه اول 

1. محسن چاوشی خودش هم می داند که افت کرده و بعد از متاسفم و سنتوری هرگز نتوانسته رضایت هوادارانش را جلب کند! حالا هرچقدر می خواهد خودش را به کوچه علی چپ بزند،بزند! توی کَت من یکی نمی رود که لحن هیچ تغییری نکرده!!!بدون تعارف بگویم،تقریبا پذیرفته ام که دیگر آن صدای با صلابت قبل را نخواهم شنید، اما حداقل می توانم دلم را خوش کنم به اینکه این ناله های دل نچسب! که دندان های شنونده را به هم می چسباند! فاکتور گرفته شود و محسن طبیعی،خودش را آزاد کند، خیلی هم به آهنگ وَر نرود!!
2. اکثر ترانه های آلبوم از امیر ارجینی ست. بعد از نمایش ضعیف و دور از انتظار او در ژاکت!  در مورد او نگرانم،نمی دانم شاید محسن او را هم با خود به چاله کشانده است.امیدوارم در این آلبوم نه محسن از او خواسته باشد که روی ملودیِ خاصی ترانه بگوید و نه خودش حس تکراری و یکنواخت به آلبوم تزریق کرده باشد!
3. حضور امیر سرگزی در تنظیم  ها شُبهه ی بازار خرمشهر دیگری را در ذهن ها به وجود آورد،که اگر این طور باشد،معلوم است محسن پنبه های آهنین در گوش خود فرو کرده و این نوشتن ها هیچ فایده ای ندارد.(البته ظاهرا که می گویند آهنگی با سبک و سیاق آهنگ مذکور در آلبوم وجود ندارد)
4. سپردن بخش عمده ی تنظیمات به یک تنظیم کننده ی جدید با نام کوشان حداد،اثبات گر یک نکته است و آن اینکه چاوشی می خواهد پرده های جدیدی را برای مخاطبانش پس بزند اما سردرگم است. سردرگمی اش را حذف آهاری به اثبات می رساند.(کاری به بهانه هایی که برای حذف او آورده می شود، ندارم!بهانه هایی از قبیل فیلم سازی و... آهاری از نقاط قوت ژاکت بود)

• نگاه دوم

1. حریص ِ به قول خودش پرتحرک!می تواند رویای تیفوسی های چاوشی باز را برای بازگشت به خویشتن او زنده کند! آلبومی که محسن اینقدر روی موفق شدنش مطمئن است،هیجان مخاطب را قبل از شنیدن تا حد زیادی بالا می برَد.او اگر بخواهد تداعی گر سال های قبل باشد، می تواند به شرط اینکه خبری از صدای اشک مصنوعی نباشد و آهنگ این قدر پربار باشد تا اگر قرار است اشکی در بیاید، نا خود آگاه سرازیر شود.او می تواند یک بار دیگر دیوانه ها را به دیوانه خانه بکشاند.
2. دیگر ترانه سرای همیشه همراه چاوشی،تقریبا هیچ نقطه ی تاریکی در کارنامه ی کاری اش دیده نمی شود! حسین صفا همیشه در اوج قرار داشته و اگر از ژاکت قراضه ای باقی مانده باشد،به واسطه ی ترانه های اوست! منتظر ترانه های فاخر او در حریص هستم.ای کاش آلبوم های چاوشی با صفاتر بود!
3. هرکس آهنگ هایی  که کوشان حداد تنظیم کرده را شنیده آنچنان از او تعریف می کند که من را برای شنیدن آلبوم حریص تر می کند! هرگاه این جمله ی محسن را به یاد می آورم که گفت:"حریص آلبوم پرتحرکی ست" ذهنم نا خود آگاه سمت کوشان کشیده می شود! امیدوارم او که سهم بیشتری نسبت به بقیه در تنظیم ها دارد، بتواند محسن را با هوادارانش آشتی دهد.
4. همیشه در خاطر دوستداران چاوشی از شهاب اکبری به نیکی یاد می شود. تنظیم های ویران کننده او در متاسفم و سنتوری! آنقدر خاطره انگیز است که از  او بتوان به عنوان یکی ازنقاط پُر رنگ امید در حریص نام بُرد! هرچند او هم نمایش جالبی در ژاکت نداشت اما باید این نکته را هم در نظر بگیریم که او در آخرین لحظات به تیم ژاکت اضافه شد و محسن هم در تنظیم هایش تصرف داشت.(حضور امید حجت با تجربه هم می تواند از نقاط مثبت در حریص باشد. او هم می تواند مثل اسلام ولی محمدی با یک اثر در ذهن ها باقی بماند.)

باید منتظر ماند و دید آیا حریص می تواند توده ی ناله های چاوشی در آهنگ های مجازش را با یک زلزله ی n ریشتری واژگون کند؟ امیدوارم در پُست بعدی که پس لرزه نام دارد،از نگاه دوم بیشتر بگویم.

سورپرایز من برای شما: منتظر آهنگی که منتظرش بودیم،در حریص باشید!